ਮੰਜ਼ਿਲ ਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ,ਅਸੀਂ ਹੀ ਰਸਤੇ ਭਟਕ ਗਏ |  ਕੌਣ ਆਪਣੇ ਤੇ ਕੌਣ ਬੇਗਾਨੇ, ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਖ਼ਟਕ ਗਏ |  ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸੀ ਪਾਣੀ ਵਰਗੇ...

  ਵਹਿਮ ਦੇ ਪਰਦੇ ਹੁਣ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਚੱਕੇ ਪਏ ਆ | ਸਾਨੂੰ ਆਖਣ ਝੂਠੇ ਤੇ ਆਪ ਲੋਕ ਸੱਚੇ ਪਏ ਆ |  ਮੇਰੀ ਹਰ ਵਿਓਂਤ ਦਾ ਵਿਰਵਾ ਚਾਹੀਦਾ ਤੈਨੂੰ  ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਤਾਂ ਭੇਤ ਲੁਕੋ ਕੇ...

  ਤੂੰ ਝੂਠਾ ਆਖਿਆ ਏ ਅਸਾਂ ਨੂੰ, ਮਖਾਂ ਗੱਲ ਤੇ ਰਹੀਂ ਮੁੱਕਰੀ ਨਾ | ਸਾਨੂੰ ਬਿਠਾਲੀ ਨੀਵੀਂ ਥਾਂ ਤੇ, ਆਪ ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਬਹੀਂ, ਮੁੱਕਰੀ ਨਾ | ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਤੇ ਯਾਦ ਕਰਵਾ...